„Gospodarny Dziećmarów” Koło Gospodyń Wiejskich w Dziećmarowie powstało w 2019 roku. Pomysłodawczynią uruchomienia oficjalnego Koła na terenie Dziećmarowa była Justyna Maserak. Wraz z grupą kilkunastu członków-założycieli jesienią tegoż roku dokonaliśmy wpisu Koła do rejestru KGW. Przez 5 lat wiele się wydarzyło, organizowaliśmy imprezy i warsztaty, działając na rzecz mieszkańców i ich integracji. Planujemy kontynuować naszą tradycję przez kolejne lata.
Wydawałoby się, że koronawirus zmusił naszą wieś do wejścia w stan hibernacji, że niemal nic się nie działo. A to błąd! Wydarzyło się całkiem sporo, choć były to częściej wydarzenia o nieco innym charakterze niż imprezy okolicznościowe. I choć poniższy wpis pełen jest podziękowań, podkreślić należy, że są one w pełni zasłużone.
Zaskoczeni zostaliśmy przewrotnością tego miesiąca. Niedługo po dobijających, trzydziestostopniowych upałach, nastały chłodne jesienne dni podszyte lodowatym wiatrem. Tak samo kapryśnie jak pogoda, wydarzenia smutne i trudne mieszały się ze szczęśliwymi. Rolnicy pomimo słoty w pocie czoła realizowali harmonogram prac polowych, a w tym czasie strażacy…
Pierwszego września przeżywaliśmy Dożynki parafialne. Uroczystą Sumę, odprawił proboszcz ks. Marek Krzewicki. Mieszkańcy przygotowali piękny wieniec dożynkowy. Nad jego przygotowaniem czuwali państwo Pietrucha. Wspierali ich w tym dziele: Anna Wyrtki, Brygida Kowalska, Brygida Śrutwa, Sylwia Larysz, Dorota Fitzoń, Edyta Jonek, Agnieszka Wiatrowicz, Joanna Pawlik oraz sołtys i jego żona. W uroczystej procesji wnieśli wieniec do świątyni: Larysz Roman, Wiatrowicz Marek, Ciecior Zygmunt i Ciecior Łukasz. Honor Starostów Dożynkowych pełnili w tym roku p. Barbara Kandziora i sołtys Józef Śrutwa.
Dożynkowy wieniec znów nam przypomniał, że kolejne żniwa już za nami. Niestety!!!! Tak właśnie wygląda życie na wsi, wszystko się kręci wokół pór roku. Jeszcze nie tak dawno pola były usłane kłosem, teraz czerń ziemi przypomina o potrzebie odpoczynku, by za chwilę wydać plony. Niech nie zabraknie nadziei w Bogu pokładanej. To co wydaje się minione za kolejnych miesięcy po znów powróci by cieszyć. ŻYCIE!!!!!! Pragnę serdecznie podziękować Wszystkim zaangażowanym w to nasze uroczyste dziękowanie i życzyć Wam wielu Bożych chwil. Dziękuję naszym Starostą. Dziękuję żeńcom. Dziękuję za oprawę muzyczną tych wydarzeń. Dziękuję LSO, pocztom sztandarowym. Wszystkim za wszelką okazaną życzliwość i dobro, za zaangażowanie w przygotowanie tych niezwykłych uroczystości serdeczne Bóg zapłać!!!! Żal tylko, że to już Nasze wspólne ostatnie spotkanie.
Obojętność to największa zaraza dzisiejszych czasów – wołał o. Maksymilian Kolbe. Dziwnym wrażeniem i dziś możemy odnieść je do siebie. W obojętności jest siła rażenia i zabija kolejne pokolenia, prowadząc nieuchronnie do zagłady cywilizacji. Tylko powrót do źródła może być naszą nadzieją. Czym jest owo źródło? To pacierze, to dobro, to wiara nieustająca… To nadzieja, że każdy okruch dobra w obojętnym świecie ma sens i siłę budzenia i murów burzenia wrogości. Tylko potrzeba nam trwać w uporze, że warto, jak rolnik w każdą garść rzuconego ziarna wkładać siłę i ufność pamiętając …z Twoich rąk żyjemy, choć naszymi pracujemy…
